Salam dostlar,
Bu məqaləmdə sizə "Ansible" haqqında qısaca bəhs edərək praktiki bir məzmuna istinad edəcəyəm. Bildiyiniz kimi, "Ansible" sadə, açıq mənbə kodlu "devops tool"-dur və mühitdə olan "server"-lərin (host) mərkəzdən idarəsini (həmçinin bir çox proseslərin icrasını) həyata keçirməklə, insan faktorunu (xəta tipli prosesləri), vaxt itkisini aradan qaldırır, proseslərin daha effektiv və səmərəliliyini, bir sözlə "manual" görüləcək işlərin avtomatlaşdırılmasını tam təmin edir. "Ansible" 2012-ci ildə Michael DeHaan tərəfindən yazılsa da, lakin "Red Hat" tərəfindən alınmış və 2015-ci ildə təqdim edilmişdir. "Ansible" avtomatlaşdırma "tool"-un ən üstün cəhətlərindən biri isə "agentless" olmasıdır və aşağıdakı konseptləri mövcuddur:
- "Control Node"
- "Managed Nodes"
- "Inventory"
- "Playsbooks" --> "Plays" --> "Roles" --> "Tasks" --> "Handlers"
- "Modules"
- "Plugins"
- "Collections"
- "AAP"
Dostlar,
Məqsədim "Ansible" haqqında kiçik bir nəzəri giriş vermək və ardıcıllıqla deyil, birbaşa olaraq hər hansı praktiki bir məzmun təqdim etməkdir ki, bu zaman "Ansible" "tool"-un necə faydalı bir "tool" olduğunu görmüş olacaqsınız. Yeri gəlmişkən qeyd edim ki, "Ansible" haqqında Azərbaycan dilində bəzi məqalələr mövcuddur olduğundan daha dərin və ətraflı yazılmasına ehtiyac duymadım və siz həmin məqalələrlə də tanış ola bilərsiniz.
Praktiki Məzmun:
Dostlar,
Qeyd etdik ki, "Ansible" avtomatlaşdırmanı həyata keçirməklə "manual" görüləcək işləri məhdudlaşdırır ki, bu da sistem inzibatçısına həm effektivlik, həm də vaxt qazandırmış olur. Beləliklə, nümunə olaraq fərz edək ki, korporativ (iş) mühitində xeyli "server"-lər mövcuddur və həmin (remote) "server"-lərdə müəyyən istifadəçilər yaradılmalıdır. Bu zaman həmin "server"-lərə bir-bir giriş edərək (eyni və ya fərqli) istifadəçi yaratmaq həm vaxt itkisi ola bilər, həm də eyni əmrlə işləmək insan faktorundan meydana gələ biləcək xəta halı yarada bilər ki, bu da sonra düzəliş etmək üçün müəyyən qarışıqlıqlaras səbəb ola bilər. Beləliklə, "Ansible" ilə bu risklər tam olaraq minimuma enir və effektiv iş təmin olunur. Beləliklə, "Ansible" ilə eyni və ya müxtəlif istifadəçilərin yaradılaraq "remote server"-lərə paylanması prosesini şəkillərlə təqdim edirəm.
Qeyd:
"ITUser1, ITUser2, ITUser3, ITUser4, ITUser5" istifadəçilərinin mərkəzi "server"-də yaradılaraq "remote server"-lərə paylanılması prosesi:
- İlk öncə "remote server"-lərimizdə həmin istifadəçilərin olub-olmadığını yoxlayırıq:
- Qeyd edilən istifadəçilərin yaradılmasını təmin etmək üçün "playbook"-u nəzərdən keçirərək işə salırıq;
- İstifadəçilərin "remote server"-lərdə yaradılması xətasız və uğurla həyata keçirildi:
- İstifadəçilərin yaradılmasını "remote server"-lərimizdə yoxlayırıq:
Dostlar,
Güman edirəm ki, "Ansible" haqqında nəzəri və praktiki məzmunlu məqaləm sizin üçün faydalı olar.
Təşəkkür edirəm
Hörmətlə,
Müəllif
Araz Əhmədov
Comments
Post a Comment